Internationale dag van de Rechten van het Kind
De reden dat ik hier vandaag bij stilsta, is dat ik het belangrijk vind dat alle kinderen zich gewaardeerd vinden. Ik zeg expres geen voelen, maar vinden. Omdat vinden een stap verder gaat. Eerst komen gedachten en dan emoties. Gedachten bepalen namelijk jouw emoties.
Een kind heeft het recht zichzelf te zijn en niet aan een norm gemeten te worden.
Gewaardeerd vinden precies zoals ze zijn. Met het bijbehorende vallen en opstaan. Met alle leermomenten en vergissingen. Met alle handige en minder handige acties. Je mag ze zien. Met een zachte blik, vanuit je hart. Zo mogen ze gezien worden. Door jou. Door hun leraar of lerares. Door familie. En natuurlijk door zichzelf.
Diversiteit is mooi en alles is normaal. Dat kan niet anders, want de kinderen, jouw kind, is er en doet dit en dat is normaal. Ook al is de maatschappij wellicht niet op hem of haar ingericht, dat zegt niets over jouw kind. Het zegt iets over de maatschappij. Zonder veroordeling. Wellicht zegt het ook iets over de manier waarop jij kijkt naar de maatschappij en de mogelijkheden die jij voor jouw kind in deze maatschappij ziet. En wat jij ziet, ziet jouw kind.
Als ouder heb je hier invloed op. Al voelt dit wellicht niet altijd zo, het begint bij het weer herinneren van jouw kracht, jouw verantwoordelijkheid en jouw zekerheid. Want die heb je. Dat weet ik en daar vertrouw ik op.
Een passende kaart hierbij uit mijn boek "Holistisch Opvoeden - Open voor de mogelijkheden van jezelf en je kind" is de kaart “Voor wie is die diagnose?”.
In plaats van het stellen van een diagnose of het geven van een beoordeling, kan je ook een krachtlabel aan een kind geven. Als je even niet weet hoe je met bepaald gedrag van jouw kind om kan gaan, kun je voor de aanpak kiezen om een houding aan te nemen waardoor jouw kind zichzelf sterker vindt. Kijk met de ogen van je hart. Zie de liefde in wat jouw kind op dit moment doet. Ben nieuwsgierig en stel vragen; zoals de vragen op de kaart.
Kinderen leren zichzelf iets aan – bijvoorbeeld gedrag dat als stoornis kan worden gezien door onze maatschappij – wat op dat moment helpend voor hem of haar is. Na verloop van tijd kan de situatie van het kind veranderen waarin dat gedrag niet meer helpend is, maar nog wel aanwezig. Gelukkig zijn onze hersenen flexibel en kunnen kinderen veranderen via jou. Als jij verandert, veranderen zij. Door te kijken met zachte ogen. Door te kijken naar de mogelijkheden van jouw kind. Door te kijken waar ze blij van worden en de omgeving zo in te richten dat ze hier sterker in kunnen worden.
Door te versterken wat er al is, zullen kinderen zichzelf waardevol vinden en bestaansrecht ervaren. Dat begint met jouw steun en manier van kijken.
Veel plezier met de kaart!